Serwer filmowy

Głównym nośnikiem filmów HD są płyty Blu-ray. Ich pojemność wystarcza do przechowywania kilkugodzinnego nagrania wysokiej rozdzielczości. Niestety, mają one te same wady co płyty DVD, np. są podatne na zadrapania. Wygodniejszym rozwiązaniem jest filmoteka przechowywana na dysku twardym – służą do tego domowe dyski sieciowe (tzw. dyski NAS) ze zintegrowanym mechanizmem do streamingu wideo.
Przystawka media center. Urządzenia takie jak Verbatim Media Station Pro (700 zł) odbierają sygnał wideo przez sieć LAN lub WLAN i przesyłają do projektora przez port HDMI.
Przystawka media center. Urządzenia takie jak Verbatim Media Station Pro (700 zł) odbierają sygnał wideo przez sieć LAN lub WLAN i przesyłają do projektora przez port HDMI.
Jak przechowywać filmy HD:

Jak działa filmowy dysk NAS:

Dysk twardy to tylko jeden z elementów dysku NAS.  Poza nośnikiem danych NAS zawiera interfejsy pozwalające podpiąć go do lokalnej sieci przewodowej lub radiowej, a także oprogramowanie oferujące m.in. funkcję media serwera, czyli możliwość udostępniania zgromadzonych na dysku filmów (a także muzyki i zdjęć) innym podpiętym do tej samej sieci urządzeniom potrafiącym odtwarzać wideo. W efekcie dysk NAS staje się serwerem filmowym, który może przesyłać filmy nawet do kilku urządzeń rozstawionych w różnych częściach domu.

Jak połączyć serwer filmowy z projektorem:

Dysk NAS podpięty jest do sieci komputerowej, a w sprzedaży ciągle nie ma projektorów z interfejsem LAN bądź WLAN. W związku z tym potrzebna jest przystawka, która przetworzy streaming wideo na zrozumiały dla projektora sygnał wideo, najlepiej przesyłany przez złącze HDMI. Poza urządzeniami stworzonymi specjalnie do tego celu można wykorzystać konsole do gier nowej generacji bądź prostego, dobrze wyciszonego peceta typu media center. W sprzedaży są też dyski NAS, które mają komplet gniazd audio i wideo. Przystawki wyświetlają na ekranie menu pozwalające w prosty sposób wskazać, który ze znajdujących się na sieciowym dysku filmów chcemy oglądać. Obsługuje się je pilotami przypominającymi piloty do odtwarzaczy DVD.

Jaki format plików HD jest najlepszy:

Do zapisu filmów HD używa się głównie kodeków VC-1 (opracowany przez Microsoft) i H.264/AVC (część standardu MPEG-4). Zakodowane filmy mogą być przechowywane w różnych plikach, m.in. AVI, MKV (Matroska), MOV (QuickTime) czy WMV. Choć różnic między kodekami, jak

i plikami jest sporo, nie są one istotne dla widza. Najbardziej uniwersalny jest format AVI – obsługują go wszystkie przystawki.

Czy wszystkie filmy HD mają taką samą jakość

obrazu: Nie. Wpływ na jakość obrazu ma m.in. rozdzielczość. Podstawowe rozdzielczości HD to 720p, 1080i oraz 1080p. Ta ostatnia zapewnia najlepszą jakość, ale gdy dysponujemy projektorem HD ready, lepiej wybrać 720p, bo będą mniejsze pliki. Istotny jest też bitrate, wskazujący, ile bitów zostało użytych do odwzorowania obrazu. Im jest wyższy, tym obraz ma więcej szczegółów. Bitrate jest ograniczany np.

w wypadku telewizji HD, które dzięki temu mogą zmieścić więcej kanałów w jednym paśmie. Ten sam film ogladany z płyty Blu-ray i w HDTV może więc znacznie różnić się pod względem jakości obrazu.

Skąd wziąć filmy HD:

Źródłami filmów HD są stacje HDTV, płyty Blu-ray i Internet. Nie ma technicznych przeszkód, by przegrać film z legalnie kupionej płyty Blu-ray na dysk twardy. Służący do tego program AnyDVD HD w niektórych krajach jest jednak zabroniony, gdyż przy kopiowaniu zawartości płyty musi złamać zastosowane przez wydawcę zabezpieczenia. Niestety, w Polsce ciągle nie jest porowadzona sprzedaż plików wideo HD przez Internet, a sklepy amerykańskie nie obsługują klientów z Europy. Należy mieć nadzieję, że taka oferta wkrótce będzie dostępna, by każdy kinoman mógł stworzyć sobie nowoczesną filmotekę HD, unikając moralnych rozterek.