Chińskie “iPady” z Retiną. Sprawdzamy, czy warto

*中国平板

[aktualizacja 26.07.13] Na końcu artykułu publikujemy wyniki Pluga z Androidem 4.2.2. Najważniejszą informacją jest to, że ta zmiana wydłużyła jego czas pracy o godzinne (włączone inteligentne podświetlanie ekranu).

/od redakcji/ Publikujemy artykuł, który ukazał się w papierowym wydaniu CHIP-a, ale do testowanych tam pięciu tabletów dołączyły dwa kolejne, z czego jeden dostaliśmy wprost z linii produkcyjnej. Ich pojawienie się zmieniło układ sił w końcowym podsumowaniu. Zatem: Umarł król, niech żyje król!

*chiński tablet wg tłumacza Google

Dziś właściwie trudno znaleźć urządzenia elektroniczne, które nie byłyby zrobione czy złożone w Chińskiej Republice Ludowej. Jednak “assambled” nie jest jednoznaczne z “designed”. Najwięksi wytwórcy produkują w ChRL, nawet taki gigant jak Apple, ale myśl techniczna, patenty, design itd. pochodzą z innych rejonów świata. Nie znaczy to, że jeśli coś jest chińskie i tanie, to złe, ale… mówi się, że w chińskich sklepach z elektroniką cena odzwierciedla jakość. I coś w tym jest, tyle tylko że testowane tablety nie są tanie, są “atrakcyjne cenowo”. Co zatem sobą reprezentują?

Zaczniemy od wyjaśnienia, że ten artykuł-test będzie inny niż wszystkie. Owszem, przetestowaliśmy 5 wymyślonych i wyprodukowanych w Chinach tabletów, ale ważniejsze niż cyfry okazały się wrażenia z codziennego ich użytkowania. Na papierze wszystko wygląda całkiem dobrze. Problemy zaczęły wychodzić jednak na jaw podczas normalnej pracy. Trzeba też zauważyć, że surowe tablety obsługiwało się zdecydowanie bardziej komfortowo niż dostosowane do normlanej pracy, czyli z wgranymi ok. 100 aplikacjami. Argumenty, że “co za dużo, to nie zdrowo” albo “przecież tyle programów potrafi spowolnić każdy sprzęt” są tu nie na miejscu, bo podobny zestaw appów bez problemów działa na leciwym HTC Desire HD, wciąż dobrym Samsungu Galaxy S3 czy dwurdzeniowych chińskich tabletach takich producentów jak Kiano bądź Modecom.

Ekran tak dobry jak w iPadzie

Niewątpliwą zaletą i cechą wspólną wszystkich tabletów jest ekran. Zarówno proporcje (4:3), jak i rozdzielczość (2048×1536 pikseli, 264 ppi) odpowiadają parametrom znanym z iPadów. Trzeba powiedzieć, że ten element jest naprawdę świetny i stanowi niewątpliwy atut testowanych urządzeń. Tablety Ondy wyposażone są w ekrany, które producent opisuje jako IPS trzeciej generacji. Należy przyznać, że rzeczywiście ich zimniejsze barwy odpowiadają tym, które znamy z najnowszych iPadów. Jednak wynikające z tego różnice albo zostaną zauważone, albo podzielą użytkowników na zwolenników IPS 2 i IPS 3. Niestety, na tym kończy się podobieństwo ekranu iPada i wyświetlaczy chińskich tabletów. Przejdziemy teraz do cech, których na co dzień pewnie nie zauważymy albo które dostrzeżemy jedynie w pewnych warunkach.

Ondy, Plug i MID Omegi mają digitizery na których przy wyłączonym ekranie albo pod pewnym kątem są widoczne wtopione w szkło linie przewodzące. W Ondzie są one rozmieszczone co ok. 4 mm, w Plugu i Omedze MID – ok. 7 mm. W Modecomie natomiast na jednolitym tle w oczy rzuca się poświata diod podświetlających znajdujących się po jednej stronie ekranu. Powyższych wad pozbawione są pozostałe tablety. Wszystkie jednak mają wspólną cechę: ich maksymalne podświetlanie ekranów jest mniej intensywne niż w iPadach i za słabe, żeby wygodnie używać urządzenia poza pomieszczeniem.

W jakości i precyzji wykonania obudowy przoduje Kiano Elegance by Zanetti, tutaj czuć pomysł na tablet i nie mamy wątpliwości, że trzymamy w ręku urządzenie z aluminiowym tyłem obudowy, które jest jeszcze w dodatku wykonana ze szczotkowanego stopu, co pozwala zamaskować do pewnego stopnia nieuniknione i tak zarysowania. Zasługuje tutaj na uwagę też dbałość o detali zastosowanie wkrętów typu torox (takie znajdziemy też w Ondzie V972 i FreeTabie), które są świetnie spasowane z obudową.

Onda 973 nie sprawia co prawda takiego wrażenia luksusu, jak Kiano, ale jest za to najcieńszym tabletem w tym teście i również ładnie wykonanym. Jak cienkim? Cieńszym niż iPad 4… Za to Elegance jest najlżejszy (…choć tylko o włosy od Zeusa) , także lżejszy od najnowszego tabletu Apple’a. Poza tym przy pierwszym spotkaniu wydaje się, że jest to tablet o proporcjach 16:10, bo obudowa po bokach ekranu, tak jak w iPadzie mini, jest węższa niż u góry i u dołu. Nie wykluczone, że Kiano swoim włoskim wzornictwem by Zanetti wyprzedza to co zaprezentuje nam niebawem Apple pod szyldem iPad 5. Nam się to rozwiązanie podoba, bo tablet jest zgrabniejszy, a wciąż ma preferowany do czytania i przeglądania Sieci ekran o proporcjach 4:3.

Dwa czy cztery rdzenie

Wyniki testów pokazują, że właściwie nie ma to znacznie, do momentu kiedy chodzi o czterordzeniowy procesor Rockchip RK3188. Bo liczba rdzeni liczbie nie równa. Okazuje się bowiem, że dwurdzeniowy tablet Omegi jest mniej wydajny w testach ogólnych, za to bardzo dobrze wypada podczas testów efektywności w Sieci. Potwierdził to również nasz test “kundelka”, czyli przeglądania wielostronicowej serii zdjęć w jednym z serwisów. MID 9712 szedł łeb w łeb z Samsungiem SGS3, a konkurenci zatrzymali się na 6, 7 stronie z 11, gdy tamte urządzenia już przeszły cały cykl. W związku z tym wcale nas nie zdziwiło, gdy po wgraniu standardowego zestawu aplikacji redaktora CHIP-a tablety z procesorem AllWinner zaczęły stroić fochy i wyświetlać komunikaty “Aplikacja XXX nie reaguje. Czy chcesz ją zamknąć?”. Najsłabsza w testach ogólnej wydajności okazała się Omega. Lepiej niż konkurencja radziły sobie również Ondy – być może to one są pierwowzorem tabletów opartych na AllWinnerze, a inne modele to ich klony. Jednak najlepiej wypadło i tak w teście Kiano. Mówiąc szczerze to pierwszy tablet, który jest i tani, i ma świetny ekran (choć wciąż za ciemny) i działa szybko, bez opóźnień i serii komunikatów, że znów na coś trzeba czekać.

Ponad zainstalowanych 100 aplikacji sprawia, że tablety z procesorem AllWinner A31 zaczynają sprawiać problemy.

Jedną z anegdot, jaka już zaczęła krążyć po redakcji jest historia, kiedy to piszący te słowa wziął tablet z procesorem A31 do lektury przed zaśnięciem i znudzony czekaniem, klikaniem wyskakujących komunikatów “proces przestał działać”, bez przeczytania ani jednej kartki oddał się w objęcia Morfeusza. Taki scenariusz z tabletami na Rockchipie nie będzie miał miejsca, choć dopiero 4 rdzenie sprawiają, że jest to odpowiedni do gęstości ekranu procesor. Świadczą o tym wyniki (patrz dalej), które w kilku przypadkach zbliżają się do rezultatów Xperi Z z potężnym czterordzeniowym Snapdragonem pod maską, który do napędzania ma tylko ekran Full HD, a nie 2 razy większą Retinę. Wystarczy spojrzeć na testy Kiano elegancko deklasuje w większości swoich kantońskich pozycjach rywali, ale też i

niesprawiającego w użytkowaniu

Samsunga Galaxy S3.

Bezprzewodowa niemoc

Współpraca z siecią bezprzewodową w przypadku urządzeń z AllWinnerem nie należy do udanych. Trudno powiedzieć, czy winę za to ponoszą aluminiowe plecki tłumiące sygnał dochodzący do anteny czy niezbyt udany firmware. Fakty są takie, że dopiero gdy od rutera dzieliło nas ok. 8 metrów i para szklanych drzwi, można było nawiązać łączność. Te kłopoty nie były tak dotkliwe w domowym zaciszu, ale kto wie, czy powolne ładowanie stron to nie wina właśnie łączności Wi-Fi. Szukając rozwiązania problemu, dowiedzieliśmy się, że “niektóre rutery tak mają” i że “czasem pomaga zmiana ustawień rutera”. Tylko czy po pierwsze, kupując nowy tablet, mam zmieniać ruter, i to wtedy, gdy wszelkie inne sprzęty świetnie się z nim dogadują, a po drugie jak zmienić ustawienia lub ruter np. w hotelu, pensjonacie? Zdecydowanie najlepszą antenę ma Kiano, Omega i Zeus, bo tam, gdzie konkurencja miała siłę sygnału sieci Wi-Fi na poziomie -72 do – 83, te tablety miały sygnał na poziomie -50 /-66 dB / -60 dB (w kolejności). Tuż przy ruterze ta wartość wynosiła -21 dB (Kiano -7 dB!), a wartości pozostałych urządzeń mieściły się w przedziale od -45 do -52 dB. Warto dodać, że Samsung Galaxy S3 używany jako urządzenie referencyjne miał tylko -40 dB i równocześnie żadnych kłopotów ani z płynnością działania, ani z szybkością wyświetlania stron. Czego nie można powiedzieć o produktach “ipadopodobnych” z procesorem A31. Na świetne rezultaty Elegance wpływ może mieć plastikowa wstawka w aluminiowym tyle obudowy, która dodatkowo poprawia jakość komunikacji bezprzewodowej. Kiano, jako jedyny z testowanych urządzeń wyposażony jest także w interfejs Bluetooth.

Tylko nie ściemniać

Wbudowane aparaty i głośniki należy skwitować stwierdzeniem: są i można z nich korzystać. Jeśli chodzi o kamery, to mimo że parametry w niektórych modelach odpowiadają temu, co oferuje iPad, jedyne, do czego możemy je polecić, to wideokonferencje. Głośniki tylko w Omedze się bronią: są stereofoniczne i najgłośniejsze. O jasności ekranu już napisaliśmy, jednak istnieje też przeciwieństwo jasności – ciemność. We wszystkich poza Plugiem tabletach minimalna jasność jest zbyt duża, by czytać w całkowitych ciemnościach ebooki na jasnym tle. Musimy sięgnąć po aplikacje typu Night Mode, by nie męczyć oczu. Plug Force jako jedyny pozwala na bezproblemowe ściemnienie ekranu, tyle że jego skala kończy się na całkowitej ciemności. Konia z rzędem temu, kto po takiej niezamierzonej zmianie włączy tablet ponownie. Nam zajęło to 15 minut, a wielką pomocą był drugi tablet, na którego menu patrzyliśmy, by mieć punkt odniesienia.

Powodzenia życzymy również użytkownikom Ond. Do ich ładowania i komunikacji można używać tylko dołączonego kabla. Co prawda, udało nam się znaleźć dwa inne, ale te pozwalały tylko na ładowanie. Rozwiązaniem jest podcięcie wtyczki tak, by głębiej weszła w obudowę tabletu. Dotyczy to także złączy HDMI.

Zupełnym nieporozumieniem wydaje się być pojawienie się w Zeusie tylko 8 GB pamięci flash, z której dla użytkownika jest dostępne zaledwie 5,37 GB plus 0,98 GB w pamięci wewnętrznej. Dziś to zdecydowanie za mało. Tym bardziej, że nie ma prostego sposobu w urządzeniach z pamięcią wewnętrzną, pamięcią flash i pamięcią zewnętrzną (karta micro SD) na przenoszenie danych aplikacji na kartę.

Programowe potyczki

Omega pokazała co potrafi. Przy rozjaśnionym na 100% wyświetlaczu, wyłączonej sieci Wi-Fi odwarzała film MP4, 720p przez ponad pięć i pół godziny.

Wszelakie mankamenty tabletów z procesorem AllWinner sprawiają, że urządzenia są dość często aktualizowane. W przypadku Ond to nawet dobrze, bo testowaliśmy je z Androidem 4.2.2, ale w praktyce oznacza to odbudowywanie całego systemu od podstaw i dość niewygodną aktualizację z poziomu systemu Windows, a nie jak w przypadku smartfonów OTA. Jedynie Modecom nieźle z tego wybrnął, choć w pewnym stopniu i jego tablety aktualizowane są z poziomu samego urządzenia. I tak nie ominie nas żmudne reinstalowanie aplikacji. Jeżeli nie chcemy utracić ustawień, tapet, widżetów czy stanów gier, nie obędzie się bez pomocy sprawdzonego i darmowego programu do backupu, jakim jest Titanium Backup. Ale ta sztuczka nie uda się na tablecie Omegi, bo ten jako jedyny nie ma dostępu do roota.

W Ondach kłopotliwa okazuje się jeszcze wpisana w nie oryginalność. Problem nie leży tylko w bloatwarze z chińskimi znaczkami, ale też w chińskim menu, jakie widzimy po aktualizacji. Dobrze, że importer, firma Pik Technology, daje dokument z informacjami, co trzeba kliknąć, żeby tablet przemówił do nas w języku Mickiewicza.

Niestety, to nie koniec softwarowych kłopotów. Plug i Modecom nie radzą sobie z aktualną wersją aplikacji YouTube i nie odtwarzają obrazu. Rozwiązaniem jest odinstalowanie aktualizacji.

Gdzie kupować

Jak widać, chińskim tabletom, czy też sprzedawanym pod polską marką, daleko jeszcze do doskonałości. Mimo że potrafią niekiedy wyczerpać pokład cierpliwości użytkownika, to ich świetny ekran i cena wciąż są wielkim atutem. Dlatego też odradzamy zakupy bez gwarancji. Wybór sprawdzonego polskiego importera czy “producenta” da nam gwarancję i przynajmniej wstępnie sprawdzony towar. Import własny z Chin, którego plusem jest darmowa przesyłka, niesie niestety ryzyko trafienia na wadliwy egzemplarz i dość iluzoryczną, bo realizowaną w ChRL gwarancję. Na uwagę zasługuje pomysł firmy Barel, właściciela marki Kiano, która dla nabywców modelu Elegance wprowadziła usługę Kiano Assistance, dające gwarancję serwisu w 5 dni i kontakt z dedykowanym konsultantem, z którym może kontaktować się w każdej sprawie dotyczącej jego tabletu.

Podsumowanie

Mając świadomość wszelkich wad i zalet, dziś po pojawieniu się nowych graczy na polskim rynku tabletów z retiną (Kiano, Zeus) zwycięzcą tego zestawienia jest Kiano Elegance by Zanetti. Przoduje w testach, jakości wykonania i co najważniejsze dobrze działa. Drugie miejsce przypada Omedze, która, mimo że w testach nie zachwyca, to w codziennym użytkowaniu dobrze się sprawdza (uwaga, nie ma wyjścia HDMI!) i ma najwydajniejszą spośród testowanych tabletów baterię.

Szczegółowe wyniki testów wydajnościowych