W moje ręce trafił niewielki ruter bezprzewodowy marki Netgear przeznaczony do działania z sieciami kablowymi lub DSL – jako złącze WAN służy w nim gigabitowy port Ethernet. Może współpracować zarówno z połączeniami wymagającymi podania loginu i hasła (PPPoE, PPTP, L2TP) jak i takimi, które go nie wymagają (sieci osiedlowe, dostawcy kablowi). Zacznijmy jednak od początku…
Zawartość opakowania
Wyposażenie WNR3500L jest standardowe – w pudełku znajdziemy ruter, zasilacz, kabel sieciowy oraz płytę z dokumentacją w wielu językach i drukowany przewodnik szybkiej instalacji (niestety nie po polsku, wersja polska znajduje się na płycie). Podłączenie rutera nie powinno jednak stanowić najmniejszego problemu gdyż wszystkie elementy oznaczone są kolorowymi piktogramami. Nie sposób się pomylić.
Konfiguracja
Po podłączeniu rutera do zasilania, Internetu i złącza sieciowego w komputerze przyszedł czas na konfigurację. W tym celu wystarczy w przeglądarce wpisać adres routerlogin.net, lub adres IP rutera – standardowo 192.168.1.1. W tym momencie możemy skorzystać z kreatora, który przeprowadzi nas przez proces konfiguracji najistotniejszych parametrów, łącznie z automatycznym rozpoznawaniem typu połączenia internetowego. Po przejściu kreatora możemy w zasadzie skończyć proces konfiguracji. Na tym etapie powinniśmy już mieć działające połączenie z Internetem i skonfigurowaną sieć bezprzewodową. Urządzenie ma fabrycznie zapisane ustawienia sieci WLAN, tzn. nazwę i hasło sieciowe, które możemy odczytać z naklejki na tylnej ściance. Jeśli chcemy ustawić własne musimy zajrzeć głębiej do interfejsu webowego. Ten podzielony jest na dwie zakładki: podstawową i zaawansowaną. Dla mniej doświadczonych użytkowników powinna wystarczyć ta pierwsza, znajdziemy w niej stawienia wszelkich podstawowych parametrów pracy urządzenia. Od razu warto wejść w pozycję “Wireless” i po prawej stronie zmienić ustawienie “Mode” na wartość “Up to 300 Mbps” – umożliwi to pełne wykorzystanie potencjału sieci WLAN. Standardowe ustawienie ogranicza maksymalną szybkość transmisji o połowę. Zgodnie z wymogami Wi-Fi Aliance, ruter i tak obniży maksymalną szerokość kanału jeśli okazałoby się, że kanał o szerokości 40 MHz zakłóca znajdujące się wokół inne sieci bezprzewodowe. W polu “Security Options” pozostawmy “WPA2-PSK [AES]” – jest to najbezpieczniejszy sposób zabezpieczenia sieci przed nieautoryzowanym dostępem. Na starsze WPA-PSK można się zdecydować tylko jeśli któreś z używanych przez nas urządzeń nie obsługuje WPA2. W podstawowych ustawieniach znajdziemy też kontrolę rodzicielską opartą na usłudze OpenDNS (wymaga zainstalowania na komputerze dodatkowego oprogramowania do zarządzania), opcje konfiguracji funkcji udostępniania podłączonego przez USB dysku – ReadySHARE, a także opcje ustawień bezprzewodowej sieci dla gości.
W zakładce ustawień zaawansowanych znajdziemy bardziej szczegółowe opcje dot. działania urządzenia. Można też ponownie uruchomić kreatora konfiguracji. Wśród opcji sieci bezprzewodowej znajdziemy m.in. możliwość ustawienia urządzenia do działania w trybie AP, czy też jako repeater. Pozostałe opcje, to zestaw funkcji spotykane w niemal każdym dostępnym na rynku ruterze. Ciekawostką, ale przydatną, jest możliwość zdefiniowania grupy dozwolonych urządzeń USB, które można podłączać do rutera. Jeśli jakiegoś nie będzie na liście, nie będzie ono działać.
Wydajność i zużycie energii
W standardowym trybie działania ruter pobiera ok. 5,5 wata energii. Podczas bezprzewodowej transmisji danych wartość ta wzrasta do nieco ponad 6 watów. Szybkości transferów są sprawą dość indywidualną i zależną od konkretnego środowiska. Trzeba zaznaczyć, że w przypadku gdy wokół znajdują się inne sieci, WNR3500L v2 obniża swoją maksymalną szybkość transmisji. Podczas transmisji z kartą Intel 5300 AGN uzyskiwaliśmy szybkość połączenia na poziomie 144 Mb/s a szybkość transmisji w okolicach 100 Mb/s. Z kartą dedykowaną szybkości transmisji dochodziły do 150 Mb/s.
Alternatywne oprogramowanie
Ruter opart jest na procesorze BCM47186B0 taktowanym z częstotliwością 480 MHz. Wyposażono go też w 128 MB pamięci FLASH i tyleż samo pamięci operacyjnej. Istnieje możliwość instalacji alternatywnego firmware-u. Na dzień dzisiejszy (2013-09-13) dostępny jest Tomato przygotowany przez shibby. W przypadku DD-WRT prace jeszcze trwają, zapewne wkrótce można się spodziewać udostępnienia gotowej wersji. Dostępną obecnie wersję w postaci kodu źródłowego należy wgrać na ruter i następnie skompilować. W tym celu potrzebny jest dostęp do konsoli rutera. Gotową wersję z DD-WRT.com można będzie wgrać z poziomu interfejsu webowego.