Dr Sekanina specjalizuje się w badaniach meteorów, komet i pyłu międzygwiezdnego. Jest m.in. autorem teorii związanej z katastrofą Tunguską. Według niego wywołana została przez zderzenie z asteroidą, a nie uderzeniem komety.
Jego ostatnia praca opublikowana niedawno w sieci zatytułowana jest “Oumuamua As Debris of Dwarf Interstellar Comet That Disintegrated Before Perihelion”. Sekanina zwraca w niej uwagę na możliwość, że obiekt zauważony w ramach programu Pan-STARRS-1 d, jest w rzeczywistości fragmentem innego obiektu, który pojawił się w naszym systemie słonecznym na początku 2017 roku.
W swojej pracy Sekanina nawiązuje do badań innego astronoma – Johna E. Bortle’a – który twierdzi, że komety poruszające się po niemal parabolicznych orbitach, które zbliżają się do Słońca na dystans mniejszy niż 1 au (jednostka astronomiczna równa 149 597 870 700 m) rozpadają się tuż przed osiągnięciem peryhelium, pozostawiając po sobie takie fragmenty, jak właśnie Oumuamua. | CHIP