Według raportu opublikowanego przez State of Finance for Nature, aby skutecznie rozwiązać powiązane ze sobą kryzysy klimatu, bioróżnorodności i degradacji Ziemi, należy do 2050 r. zainwestować w przyrodę łącznie 8,1 biliona $. To oznacza, że na ratowanie klimatu do 2050 r. powinniśmy przeznaczać ok. 536 mld $ rocznie.
Kosztowne zmiany klimatyczne
Autorzy raportu – opracowanego przez Program Środowiskowy ONZ (UNEP), Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) oraz inicjatywę Economics of Land Degradation (ELD) prowadzoną przez Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit (GIZ) we współpracy z Vivid Economics – wzywają rządy, instytucje finansowe i przedsiębiorstwa do przezwyciężenia tej luki inwestycyjnej poprzez umieszczenie przyrody w centrum procesu podejmowania decyzji gospodarczych w przyszłości.
Aby zlikwidować lukę finansową o wartości 4,1 bilionów $ do 2050 r., konieczne są zmiany strukturalne, polegające na odbudowie infrastruktury w sposób bardziej zrównoważony w następstwie pandemii COVID-19, ale także na zmianie przeznaczenia szkodliwych dotacji na rolnictwo i paliwa kopalne oraz tworzeniu innych zachęt ekonomicznych. Obecnie na przyrodę przeznacza się jedynie 2,5% przewidywanych wydatków na bodźce gospodarcze w następstwie pandemii COVID-19. Aby wypełnić lukę inwestycyjną, konieczne będzie również znaczne zwiększenie kapitału prywatnego.
Utrata różnorodności biologicznej już teraz kosztuje światową gospodarkę 10 % jej produkcji każdego roku. Jeśli nie będziemy w wystarczającym stopniu finansować rozwiązań opartych na przyrodzie, wpłyniemy na zdolność krajów do poczynienia postępów w innych istotnych obszarach, takich jak edukacja, zdrowie i zatrudnienie. Jeśli teraz nie ocalimy przyrody, nie będziemy w stanie osiągnąć zrównoważonego rozwoju. Raport jest sygnałem alarmowym dla rządów, instytucji finansowych i przedsiębiorstw, aby inwestować w przyrodę – w tym w ponowne zalesianie, rolnictwo regeneracyjne i odbudowę naszych oceanów.Inger Andersen, dyrektor wykonawcza UNEP
Według raportu, same rozwiązania oparte na leśnictwie, w tym gospodarka leśna, ochrona i odtwarzanie lasów, będą wymagały 203 mld $ łącznych rocznych wydatków w skali globalnej. Jest to równowartość nieco ponad 25 dolarów rocznie na każdego obywatela w 2021 r. W sprawozdaniu wzywa się do połączenia inwestycji w działania na rzecz odnowy z finansowaniem środków ochrony. Mogłoby to doprowadzić do zwiększenia powierzchni lasów i agroleśnictwa (połączenie produkcji żywności i uprawy drzew) o około 300 milionów hektarów do 2050 r.
Zbliżające się szczyty klimatyczne, a także rozpoczęcie Dekady ONZ na rzecz odbudowy ekosystemów 5 czerwca 2021 r. stanowią okazję do wykorzystania impetu politycznego i biznesowego w celu dostosowania ożywienia gospodarczego do porozumienia paryskiego i przewidywanych globalnych ram różnorodności biologicznej, a tym samym zapewnienia zgodności z ograniczeniem globalnego ocieplenia do 1,5°C powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej, a także zatrzymania i odwrócenia procesu utraty różnorodności biologicznej.