Koszty wyniesienia 1 kg ładunku z Ziemi na niską orbitę okołoziemską wahają się od 10 000 do 25 000 $. Ale takie misje generują inny poważny problem – dotyczący kosmicznych śmieci. Dzięki pomysłowi firmy Relativity Space, zaśmiecanie orbity okołoziemskiej wreszcie może się skończyć. Terran R to 65-metrową, całkowicie wydrukowaną w 3D, dwustopniowa rakieta nośna, zdolna do jednorazowego wyniesienia nawet 20 000 kg na niską orbitę okołoziemską. Najciekawsze jest jednak to, że po misji poza Ziemię rakieta nie stanie się kosmicznym śmieciem, a wróci i będzie mogła zostać wykorzystana do kolejnych misji.
Rakieta z drukarki
Firma Relativity Space chce jak najwięcej elementów rakiety wykonać w technologii druku 3D. Dzięki temu możliwe jest obniżenie kosztów wyniesienia ładunku poza Ziemię nawet o kilka rzędów wielkości.
Tradycyjne silniki rakietowe mogą zawierać tysiące części, ale silnik Aeon firmy Relativity Space składa się z zaledwie trzech spiekanych laserowo elementów. Dzięki temu silniki są szybsze i tańsze w budowie, a także o wiele łatwiejsze w montażu.
Pierwsza generacja rakiety – Terran 1 – nie przeszła jeszcze lotu testowego, ale przedstawiciele Relativity już myślą o kolejnych – rakietach Terran R, które mają być gotowe do użytku w 2024 roku.
Szczegóły techniczne Terrana R nie są znane. Nie wiadomo, jak Relativity planuje umożliwić ponowne wykorzystanie konstrukcji. Konieczne będzie odzyskanie pierwszego i drugiego stopnia rakiety, a także owiewkę ładunku, co stanowi cztery oddzielne części statku kosmicznego.
Zauważalnym usprawnieniem będzie przymocowanie owiewek do drugiego stopnia rakiety, zamiast wyrzucania ich w przestrzeń kosmiczną. Owiewki nie muszą być odzyskiwane oddzielnie, ale mogą wrócić na Ziemię razem z drugim stopniem rakiety. Zmniejsza to liczbę części statku kosmicznego, które trzeba odzyskać z czterech do dwóch.
Zamierzamy przyjąć iteracyjne podejście do odzyskiwania – z każdym lotem będziemy zwiększać nasze możliwości, aby nauczyć się, a następnie odpowiednio zmodyfikować nasz pojazd i oprogramowanie. Będziemy to robić zarówno z pierwszym, jak i drugim stopniem. Początkowo planujemy lądowanie na morzu, ale będziemy również pracować nad tym, aby wrócić na ląd. Naszym początkowym zamiarem jest, aby oba etapy lądowały w sposób propulsywny.Zach Dunn, wiceprezes Relativity ds. inżynierii i produkcji
Twórcy spodziewają się, że rakieta Terran R wystartuje z Launch Complex 16 na Przylądku Canaveral w 2024 roku. Szacuje się, że regularne korzystanie z odzyskiwalnych rakiet nośnych może w znacznym stopniu zmniejszyć produkcję kosmicznych śmieci, których ilość na ziemskiej orbicie jest wręcz przytłaczająca.