Projekt ten powstał z myślą o dużych, zakorkowanych miastach, w których coraz więcej ludzi interesuje się alternatywnymi formami transportu indywidualnego, który byłby bezemisyjny i pozwalał na pokonywanie dużych odległości. LAVO spełnia te wymagania, będąc przy tym znacznie lżejszą konstrukcją, niż tradycyjne rowery elektryczne wyposażone w konwencjonalne akumulatory.
Technologia LAVO, opracowana przez czołowych naukowców z Uniwersytetu Nowej Południowej Walii polega na wykorzystaniu małych zbiorników, w których przechowywany jest wodór pozyskiwany z wody i energii słonecznej. Opatentowany system wykorzystuje energię pozyskiwaną z paneli słonecznych i za wykorzystuje ją do procesu elektrolizy, dzięki któremu z wody pozyskiwany jest wodór, którym bezpośrednio napędzany jest silnik elektryczny.
Czytaj również: Polskie ogniwa paliwowe. Jakie mamy plany z wodorem?
Według StudioMOM, pełne naładowanie systemu, w słoneczny dzień zajmuje ok. 10 minut. Pozwala to na pokonanie rowerem 150 kilometrów bez ładowania. Z zewnątrz rower jest całkiem stylowy. Do tego zbudowany jest w całości z lekkich materiałów, tak aby być w pełni przenośnym. Wszystkie te cechy sprawiają, że bez większych problemów możemy dostosować go do swoich potrzeb.
Technologia LAVO już wcześniej została zaprezentowana jako domowy system magazynowania energii. Kilkadziesiąt takich instalacji działa zresztą w domach wybudowanych w Nowej Południowej Walii w Australii, w których paliwo pozyskiwane jest z wody dostarczanej przez sieć wodociągową, która dzięki procesowi elektrolizy zasilanemu przez energię generowaną przez panele fotowoltaiczne rozszczepiana jest na atomy tlenu i wodoru.
Wodór następne magazynowany jest w zbiornikach podobnych do tych, wykorzystanych w rowerze LAVO i w razie potrzeby ponownie przekształcany na energię elektryczną. Według producenta, baterie wodorowe LAVO są w stanie przechowywać trzykrotnie więcej energii elektrycznej w porównaniu do tradycyjnych baterii litowych o podobnym rozmiarze.