Daniele Pucci, szef zespołu odpowiedzialnego za budowę iRonCuba twierdzi, że ten projekt jest bardzo ważny, jeśli chodzi o przyszłość robotyki oraz bardzo potrzebny, jeśli chodzi o dalsze badania w dziedzinie osobistych napędów odrzutowych. Jeśli tak jest, to patrząc na obecną wersję robota, możemy chyba zgodzić się co do tego, że przed włoskim zespołem inżynierów jest jeszcze bardzo dużo pracy. Sam pomysł może rzeczywiście okazać się bardzo sensowny.
Możliwości finalnej wersji robota iRonCub
Pofantazjujmy przez moment i załóżmy, że iRonCub jest już ukończony i seryjnie produkowanym robotem humanoidalnym, który dzięki swojemu odrzutowemu napędowi może poruszać się w powietrzu z precyzją komiksowego Iron Mana. Co dalej? Pucci twierdzi, że taki robot będzie bardzo użyteczny.
Inżynier nie podaje co prawda żadnych konkretnych przykładów, więc spróbuję zrobić to za niego. Jeśli założymy, że zręczność iRonCuba będzie odpowiadała ludzkiej zręczności, zawsze możemy wykorzystać go w roli serwisanta i budowniczego do pracy na dużych wysokościach, bez konieczności montażu zewnętrznej windy na biurowcach, ani martwienia się o jego bezpieczeństwo. Jest to jakiś pomysł.
Czytaj również: Naukowcy stworzyli robo-pszczołę zasilaną energią słoneczną
Pucci uważa również, że iRonCub może pomóc w tworzeniu egzoszkieletów dla ludzi, wyposażonych w napęd odrzutowy. Rzeczywiście, jest to jakiś kierunek rozwoju, chociaż tutaj należy wspomnieć o tym, że już teraz istnieją prototypy osobistych napędów odrzutowych, które z powodzeniem testowane są bez udziału humanoidalnych robotów. Powiedziałbym nawet, że niektóre konstrukcje są na tyle zaawansowane, że inżynierowie z Włoskiego Instytutu Technologii mogliby zaczerpnąć z nich wiele gotowych rozwiązań do użycia w swoim projekcie.
No ale nikt na świecie nie stworzył jeszcze humanoidalnego robota, który potrafiłby latać. Jeśli Włochom uda się ta sztuczka, dokonanie to z pewnością przejdzie do historii.