W dzisiejszych czasach zapotrzebowanie na energię elektryczną jest coraz większe. Nic dziwnego, że z utęsknieniem wypatrujemy zimnej fuzji i pierwszych funkcjonalnych reaktorów termojądrowych, bo mogą one całkowicie odmienić nasze życie. Zanim to jednak nastąpi, musimy opierać się na standardowych źródłach energii. Jakie są największe elektrownie na świecie?
Czytaj też: Największa na świecie elektrownia słoneczna pobije wiele rekordów. Czysta energia połączy Azję i Australię
Tama Trzech Przełomów
Chyba dla nikogo nie będzie zaskoczeniem, że największą elektrownią na świecie jest Tama Trzech Przełomów – zapora wodna na rzece Jangcy w chińskiej prowincji Hubei. Jest najdroższym pojedynczym projektem budowlanym na świecie – jej ukończenie pochłonęło 37 mld $.
Tama Trzech Przełomów jest największą hydroelektrownią na świecie. Jej moc wynosi 22,5 GW. Ma 32 generatory, każdy o mocy 700 MW. Przyczynia się ona do ograniczenia zużycia węgla aż o 31 mln ton rocznie, co przekłada się na emisję 100 mln ton gazów cieplarnianych mniej.
Itaipu
Itaipu to zapora na rzece Parana w Ameryce Południowej, druga co do wielkości hydroelektrownia na świecie (po Zaporze Trzech Przełomów). Jest wspólnym projektem Brazylii i Paragwaju. Nazwa Itaipu pochodzi od słowa Tupi w języku Guarani i oznacza “śpiew kamieni”.
Moc Itaipu to 14 GW. Nie jest placówką bezawaryjną – do najpoważniejszych doszło w 2001 i 2009 r. Budowa zapory budziła podobne kontrowersje jak budowa Tamy Trzech Przełomów – w jej wyniku doszło do wysiedlenia ok. 59 tysięcy osób.
Zapora Xiluodu
Xiluodu to kolejna hydroelektrownia w zestawieniu, także w Chinach. Znajduje się na rzece Jangcy, w pobliżu miasta Xiluodu w prowincji Yunnan. Podstawowym zadaniem zapory jest wytwarzanie energii elektrycznej – jej moc jest szacowana na 13,8 GW. Poza tym, zapora pomaga w kontroli powodzi, zamulenia i żeglugi w dolnym biegu rzeki.
Zapora jest podzielona na dwie podziemne elektrownie, każda ma dziewięć turbogeneratorów Francisa o mocy 770 MW. Budowę elektrowni zakończono w 2013 r. i jest ona powszechnie uważana za wyjątkowo małoawaryjną.
Zapora Belo Monte
Zapora Belo Monte (wcześniej znana jako Kararaô) to kolejna hydroelektrownia w zestawieniu, ulokowana w północnej części rzeki Xingu w brazylijskim stanie Pará. Po zainstalowaniu ostatniej – osiemnastej turbiny Francisa w 2019 r. – jej moc wynosi 11,23 GW, co czyni go drugim co do wielkości kompleksem zapór hydroelektrycznych w Brazylii.
Warto wspomnieć, że w Brazylii hydroelektrownie wytwarzają ponad 85% energii elektrycznej. Budowę tej zapory planowano już od 1975 r., ale udało się ją ukończyć w 2016 r. Przez kolejne lata były dokładane dodatkowe turbiny, by osiągnąć moc wyjściową elektrowni.
Guri
Guri to kolejna hydroelektrownia w zestawieniu, na rzece Caroni w Wenezueli. Powyżej niej został utworzony sztuczny zbiornik wodny – Jezioro Guri. Zaporę budowano etapami między 1963 a 1986 r. W 2007 r. zakończono ostatnie modyfikacje placówki i od tego czasu jej moc wynosi ponad 10 GW.
Elektrownia Guri zaspokaja nawet 70% zapotrzebowania energetycznego Wenezueli, część jest eksportowana za granicę, m.in. do Brazylii i Kolumbii. Sama zapora jest popularną atrakcją turystyczną Wenezueli – ze sztucznego jeziora regularnie korzystają miejscowi rybacy.
Jebel Ali
Jebel Ali to zasilana gazem i ropą naftową elektrownia, połączona z zakładem odsalania wody na południowy zachód od Dubaju w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Cały kompleks elektrowni składa się z dziewięciu budynków i rozciąga się na długość ponad 3 km wzdłuż wybrzeża Zatoki Perskiej między portem Jebel Ai i dzielnicą Jumeirah.
Zakład Jebel Ali pokrywa większość zużycia energii i wody w Dubaju. Moc na poziomie 8,7 GW sprawia, że jest to największa na świecie elektrownia gazowa, a także największy na świecie zakłada odsalania wody morskiej.
Gansu
Projekt Farmy Wiatrowej Gansu to grupa dużych farm wiatrowych budowanych w zachodniej części prowincji Gansu w Chinach. Jest zlokalizowany na pustynnych terenach w pobliżu miasta Jiuquan w dwóch miejscowościach powiatu Guazhou. Obecnie kompleks wykorzystuje poniżej 40% ostatecznej mocy – to 8 GW. Planowana moc całego kompleksu ma sięgnąć aż 20 GW.
Kompleks Gansu jest położony wzdłuż pustyni Gobi, gdzie występują bardzo silne wiatry. Niestety, jest to ok. 1000 km od chińskich miast portowych o dużej gęstości zaludnienia, które są największymi odbiorcami wyprodukowanej energii. To sprawia, że Gansu nie jest w stanie osiągnąć swojego pełnego potencjału.
Kori
Kori to koreańska elektrownia jądrowa, zlokalizowana pod miastem Pusan. Jest to największa na świecie w pełni operacyjna elektrownia jądrowa (pod względem całkowitej liczby reaktorów). Pierwszy reaktor rozpoczął pracę w 1978 r. i działał do 2017 r., kiedy został wycofany z eksploatacji. Jednostki 2, 3 i 4 rozpoczęły pracę w latach 80. ubiegłego wieku. Moc elektrowni wynosi 7,5 GW.
Tuoketuo
Tuoketuo to największa elektrownia węglowa na świecie. Znajduje się ona w Mongolii Wewnętrznej. Szacuje się, że była jedną z dziesięciu najbardziej zanieczyszczających węglem elektrowni na świecie, z blisko 30 mln ton dwutlenku węgla emitowanymi do atmosfery. W 2017 r. doszło do ostatniej modyfikacji elektrowni, która działa do dziś. Całkowita moc Tuoketuo to 6,7 GW, w pełni przesyłana do Pekinu.
Elektrownia jądrowa Bruce
Bruce to kanadyjska elektrownia jądrowa, położona na wschodnim brzegu jeziora Huron, w prowincji Ontario, w okolicach miejscowości Inverhuron i Tiverton. Jest obecnie największą elektrownią jądrową na świecie pod względem wytwarzanej energii elektrycznej netto – ma 8 reaktorów jądrowych typu CANDU. Placówka zatrudnia ok. 3800 pracowników, a moc elektrowni szacowana jest na 6,4 GW.