Pojazd należący do Państwa Środka wylądował w obrębie równiny Utopia Planitia znajdującej się na północnej półkuli w maju ubiegłego roku. Łazik jak do tej pory zbierał dane związane ze strukturą geologiczną i składem powierzchni Czerwonej Planety, a także wykonywał zdjęcia z użyciem kamery NaTeCam. Dostępne informacje sugerują, że na to, jak obecnie wygląda Mars miał wpływ zarówno wiatr, jak i obecność wody.
Czytaj też: Zhurong znalazł chiński spadochron. Chiński łazik uwiecznił go na zdjęciach
Wiele skał znajdujących się w pobliżu miejsca lądowania jest pokrytych wyżłobieniami, co pozwala sądzić, że znajdowały się one pod wpływem erozji związanej z wiatrem. Inne noszą natomiast ślady obecności łuskowatej faktury, której powstawanie najprawdopodobniej wynikało z interakcji z wodą.
Utopia Planitia to równina położona na północnej półkuli Marsa
Skały wchodzące w skład Utopia Planitia zostały zaobserwowane dzięki sondzie Viking 2, która uwieczniła równinę w 1976 roku. Ówcześnie teoretyzowano, że tamtejsze skały są pozostałościami lawy bazaltowej. Nowe dane, uzyskane dzięki łazikowi Zhurong, sugerują coś zupełnie odwrotnego. W grę wchodzi bardziej skomplikowana ewolucja geologiczna niż sugerowałyby informacje dostarczone przez Viking 2.
Naprawdę ekscytujące jest to, że wielu naukowców uważa, iż Utopia Planitia mogła kiedyś zawierać dawny ocean wypełniony ciekłą wodą, co miało miejsce miliardy lat temu. Miejmy nadzieję, że w miarę jak Zhurong będzie kontynuował badania, będzie w stanie pomóc odpowiedzieć na to pytanie, które zastanawia naukowców od dziesięcioleciJoel Davis, Natural History Museum
Czytaj też: Na Marsie doszło do potężnego uderzenia. Udało się określić jego przybliżoną datę
Gdyby udało się ostatecznie potwierdzić, że obecność wody na Marsie nie była w przeszłości niczym niezwykłym, to znacząco zwiększyłoby to szanse na występowanie tam życia. Niestety, utrata atmosfery sprawiła, że woda na Czerwonej Planecie dosłownie uciekła w przestrzeń kosmiczną. To z kolei mogło przełożyć się na katastrofę biologiczną. Szczegóły dotyczące erozji marsjańskich skał są dostępne na łamach Nature Geoscience.