Aby zachęcić do recyklingu, Wielka Brytania opodatkowała jednorazowe produkty z tworzyw sztucznych zawierające mniej niż 30% materiału pochodzącego z recyklingu. Ale poza deklaracjami producenta, nie ma sposobu na sprawdzenie ich składu. Wkrótce może się to zmienić, bo właśnie stworzono prostą, odporną na oszustwa technikę oceny zawartości surowców wtórnych w produktach z tworzyw sztucznych. Szczegóły opisano w czasopiśmie “ACS Sustainable Chemistry & Engineering”.
Pierwsza technika do oceny składu tworzyw sztucznych na świecie
Recykling jest ostatnią linią obrony środowiska naturalnego przed plastikami. Coraz więcej krajów wywiera presję finansową na producentów, aby stawiali tylko na tworzywa sztuczne, które podlegają recyklingowi.
Nie ma jednak wielu skutecznych metod weryfikacji składu tworzyw sztucznych. Jednym z rozwiązań może być znakowanie polimerów pochodzących z recyklingu za pomocą fluorescencyjnej cząsteczki 4,4,-bis(2-benzoksazolylu) stilbenu (BBS), a następnie śledzenie oznaczonych surowców plastikowych w produktach końcowych. Intensywność i kolor fluorescencji BBS różnią się w zależności od poziomu obecności tworzyw sztucznych. Jest on również niedrogi i dopuszczony do zastosowań w kontakcie z żywnością. Zespół Michaela Shavera chciał sprawdzić, w jaki sposób BBS może być wykorzystany do pomiaru zawartości surowców wtórnych w produktach jednorazowego użytku.
Naukowcy zmieszali niewielkie ilości BBS z roztopionym polietylenem o wysokiej gęstości (HDPE), a następnie zmieszali je z pierwotną żywicą HDPE, symulując materiały o zawartości recyklingu od 0 do 100%. W miarę wzrostu ilości znakowanego BBS HDPE w próbkach, intensywność fluorescencji zmieniała się w kierunku bardziej zielonego odcienia niebieskiego w świetle fluorescencyjnym. Oznaczony polimer posiadał unikalne właściwości fluorescencyjne, które, jak sugerują badacze, byłyby trudne do odtworzenia przez osoby mające nieuczciwe zamiary.
Czytaj też: Jak zamienić plastik w diamenty?
Naukowcy opracowali prostą technikę cyfrowej analizy obrazu, która przekształciła fluorescencję materiału w procent zawartości pochodzącej z recyklingu. W testach, metoda ta mogła zidentyfikować zawartość pochodzącą z recyklingu w innych polimerach, w tym w butelkach po mleku z dodatkami, kolorowym HDPE, polipropylenie i poli(tereftalanie etylenu). Strategia BBS może być zastosowana do różnych produktów plastikowych jednorazowego użytku bez wpływu na ich wygląd lub jakość.