Zestaw ośmiu słomek został wydobyty w 1987 r. z kopca Maikop Kurgan, słynnego grobu elit z epoki brązu na północnym Kaukazie. Pierwotnie uczeni uważali, że ponad metrowe rury to słupy do baldachimu lub berła. Najnowsze badania wykazały, że przedmioty służyły do czegoś zupełnie innego.
Czytaj też: To odkrycie może odmienić postrzeganie historii współczesnych ludzi w Europie
Punktem zwrotnym było odkrycie granulek skrobi jęczmiennej w pozostałości z wewnętrznej powierzchni jednej ze słomek. To dostarczyło bezpośrednich dowodów materialnych na to, że rurki z Maikop Kurgan były używane do picia. Dr Viktor Trifonov, główny autor badania
Słomki do piwa?
Obecność granulek sugeruje, że słomki były używane do picia piwa, co łączy się z innymi dowodami na takie praktyki wśród wczesnej mezopotamskiej cywilizacji Sumerii z trzeciego tysiąclecia p.n.e., setki kilometrów dalej. Dzieła sztuki z tej epoki pokazują ludzi gromadzących się wokół wspólnych naczyń, używających wielu długich słomek, które posiadają metalowe sitka do filtrowania zanieczyszczeń w starożytnym piwie.
Te metalowe sitka zostały również odkryte w słomkach z Maikop. Choć badacze nie byli w stanie potwierdzić, że odkryty w nich jęczmień został poddany fermentacji, waga dowodów potwierdza, że były one używane do picia – prawdopodobnie piwa.
Przed przeprowadzeniem tych badań nigdy nie uwierzyłbym, że w najsłynniejszym elitarnym pochówku z wczesnej epoki brązu na Kaukazie głównym przedmiotem nie będzie ani broń, ani biżuteria, ale zestaw cennych słomek do picia piwa. Dr Viktor Trifonov
Chociaż okazy są uważane za najstarsze zachowane słomki do picia, nie stanowią one najstarszych dowodów na istnienie takich narzędzi. Pieczęcie z piątego i czwartego tysiąclecia przed naszą erą w Iranie i Iraku pokazują ludzi używających słomek do picia ze wspólnych naczyń, co sugeruje, że praktyka ta jest jeszcze starsza. Co ciekawe, wśród artefaktów wydobytych z Maikop Kurgan było naczynie wystarczająco duże, by pomieścić siedem kufli piwa dla każdego z ośmiu pijących.
Badania zostały opublikowane w czasopiśmie Antiquity.