Chodzi o jeden z nadprzewodników topologicznych. Członkowie zespołu badawczego piszą o nim na łamach Science Advances. Jak wyjaśniają, w długofalowej perspektywie ich ostatnie osiągnięcia powinny przełożyć się na powstanie komputerów kwantowych zdolnych do realizacji zadań, które dotychczas były zbyt złożone.
Czytaj też: Odkrycie boskiej cząstki było rewolucją w fizyce. Teraz naukowcy mówią, że to nie koniec
Podstawę amerykańskiego sukcesu stanowiły rezonatory falowe będące bardzo ważną częścią komputerów kwantowych. Przewodniki topologiczne nie tylko są w stanie transportować energię bez jakichkolwiek strat, ale dodatkowo wykazują unikalne właściwości związane z ich kształtem.
Jak wyjaśniają członkowie zespołu badawczego, ich materiał cechuje się wydajnym przenoszeniem informacji kwantowych oraz przetwarzaniem danych. Będzie to bardzo ważnym aspektem w odniesieniu do projektowania komputerów kwantowych wolnych od zakłóceń. Takie niezawodne urządzenia mają potencjał, aby doprowadzić do wielkiej rewolucji, dostarczając nowych materiałów, leków czy odpowiedzi na kluczowe pytania dotyczące wszechświata.
Nadprzewodnik w postaci niedawno zaprojektowanego materiału może stanowić według jego twórców klucz do wykonania tzw. skoku kwantowego
W toku eksperymentów inżynierowie połączyli ze sobą trygonalny tellur z nadprzewodnikiem na bazie cienkiej warstwy złota. Tym sposobem powstało coś, co określają mianem dwuwymiarowego nadprzewodnika interfejsu. Taki układ cechuje się energią spinu aż sześciokrotnie wyższą niż ma to miejsce w konwencjonalnych nadprzewodnikach. Przekłada się to na możliwość skutecznego wytwarzania kubitów.
Istotnym aspektem ostatnich badań było wdrożenie bardzo cienkich materiałów do skonstruowania niskostratnych rezonatorów mikrofalowych. Zastosowanie podejście ma nie tylko zwiększyć wydajność komputerów kwantowych przyszłości, ale dodatkowo poprawić ich niezawodność, która może kuleć ze względu na podatność na różnego rodzaju szumy.
Czytaj też: Komputery kwantowe mają wielki problem. Naukowcy bezradnie rozkładają ręce
W pewnym momencie członkowie zespołu badawczego spostrzegli, że mogą mieć do czynienia z nadzwyczajnym typem nadprzewodnika. Takowy cechuje się zwiększoną stabilnością w obecności pól magnetycznych. Jakby tego było mało, wykazywał on zdolność do tłumienia źródeł dekoherencji występującej na skutek pojawiania się defektów w materiale.
