Tak imponujący rezultat nie byłby możliwy do osiągnięcia, gdyby nie superkomputer Frontier. To właśnie za jego sprawą została utworzona symulacja o wielkości ponad 31 miliardów megaparseków sześciennych. Projekt ExaSky ma stanowić sposób na zrozumienie ewolucji i fizyki wszechświata. Wśród konkretnych zagadek czekających na rozwikłanie ma być kwestia dotycząca ciemnej materii, która – choć niewidoczna gołym okiem – może odpowiadać za większą część masy wszechświata.
Czytaj też: Spojrzeli na dwie galaktyki i odkryli coś dziwnego. Ta struktura jest niczym pęknięcie wszechświata
Bez przeprowadzenia odpowiednich symulacji astrofizykom trudno będzie uzyskać odpowiedzi na palące pytania dotyczące ciemnej materii, dlatego konieczne jest modelowanie obejmujące zwykłą materię, jej ciemny odpowiednik oraz całą gamę fizycznych zmiennych. W ostatecznym rozrachunku członkowie zespołu badawczego zyskali dostęp do tzw. kosmologicznych symulacji hydrodynamiki.
Obserwacje wszechświata są oczywiście bardzo pomocne, ale ze względu na ogromne odległości w nim występujące naukowcy nie mają możliwości śledzenia tych zjawisk w czasie rzeczywistym. Dzięki symulacjom taka możliwość się pojawia, ponieważ badacze mogą zatrzymywać czas, przyspieszać, a nawet cofać się, zyskując bardzo szczegółowy wgląd w to, co dzieje się wokół.
Symulacja wszechświata opracowana przy udziale superkomputera Frontier jest największą, jaką kiedykolwiek dysponowali naukowcy
Oczywiście żeby w ogóle zyskać taką możliwość najpierw trzeba wykonać symulacje, które – ze względu na swój ogrom – potrzebują bardzo rozległych zasobów obliczeniowych. Frontier takowe zapewnia, dlatego ostatnie osiągnięcia zasługują na szczególną uwagę. Z jego udziałem naukowcy mogli włączyć do symulacji wiele zmiennych, które w poprzednich tego typu przedsięwzięciach musiały być pomijane.
Czytaj też: Nowy rozdział w historii wszechświata. Supernowa 2023ufx zaskakuje astronomów
ExaSky to obecnie najbardziej rozległa symulacja wszechświata, jaką kiedykolwiek dysponowali astrofizycy. My możemy natomiast zapoznać się z jej owocami, ponieważ do sieci trafił materiał ukazujący klaster galaktyk łączący się w przestrzeni o wymiarach 64 na 64 na 76 megaparseków. Łącznie daje to objętość wynoszącą aż 311 296 megaparseków sześciennych. To imponujący rezultat, a należy mieć na uwadze, iż mówimy o zaledwie 0,001 procent całkowitej objętości symulacji.