Zacznijmy jednak od początku. W układzie okresowym na pozycjach od piątej do ósmej znajdziemy bor, węgiel, azot i tlen. Ten pierwszy jest półmetalem, podczas gdy pozostała trójka jest zaliczana do grona niemetali. Łączą je natomiast właściwości, za sprawą których każdy z tych pierwiastków świetnie sprawdza się w tworzeniu wiązań chemicznych. Dotyczy to również wiązań potrójnych.
Czytaj też: Amerykańska technologia to święty Graal elektrochemii. Usuwa dwutlenek węgla, a dostarcza paliwa
Takowe są niezbędne w kontekście tworzenia struktur molekularnych, które towarzyszą nam w zasadzie na każdym kroku. Wielkim wyzwaniem dla chemików pozostawało natomiast potrójne wiązanie łączące bor z węglem. O tym, jak naukowcom z Niemiec udało się je wreszcie uwiecznić piszą oni teraz na łamach Nature Synthesis.
Cząsteczka, którą udało się niedawno zsyntetyzować niemieckim chemikom, zawiera potrójne wiązanie na linii bor-węgiel
Naukowcy zza naszej zachodniej granicy opisują, jak udało im się przeprowadzić syntezę cząsteczki zawierającej potrójne wiązanie bor-węgiel. Taka molekuła ma formę pomarańczowego ciała stałego w temperaturze pokojowej. W toku poświęconych jej badań członkowie zespołu badawczego byli w stanie opisać jej właściwości strukturalne oraz określić jej reaktywność. Dzięki temu zidentyfikowali jej potencjalne zastosowania.
Czytaj też: Przełomowy efekt poszukiwań cząstki widmo. To neutrino bije dotychczasowy rekord aż 100-krotnie
Co jeszcze wiemy na ten temat? Z dostępnych informacji wynika, iż atom boru jest ułożony liniowo z atomami węgla. Jeśli zaś chodzi o potencjalne zastosowania wynikające z wykorzystania nowej molekuły, opartej na potrójnym wiązaniu, to w grę wchodzi przede wszystkim projektowanie narzędzi do syntezy chemicznej. Poza tym możliwe powinno być lepsze zrozumienie natury wiązań chemicznych i struktur molekularnych. Sami zainteresowani dodają, że ich dokonania stanowią kolejny przykład tego, jak pozornie szalone pomysły mogą przynosić korzyści potencjalnie zmieniające świat, w którym żyjemy. Poza tym podają przykład teflonu, który został odkryty przypadkowo: podczas badań nad czynnikami chłodniczymi, czy też słynnych klejów zaliczanych do grona cyjanoakryli, również opracowanych w kompletnie losowych okolicznościach.