Co ciekawe, nawet kiedy galaktyka ultrarozproszona pod względem rozmiarów przypomina naszą, to jest od niej zdecydowanie mniej masywna i mogłaby w tym zakresie pasować do grona galaktyk karłowatych. Kiedy w ostatnim czasie naukowcy wzięli pod uwagę gromadę takich obiektów, zrozumieli, że zachowują się one w trudny do wytłumaczenia sposób.
Czytaj też: Ta gromada galaktyk miała być martwa. W niewytłumaczalny sposób powróciła do życia
O co dokładnie chodzi? Jak wyjaśniają autorzy publikacji zamieszczonej w Astronomy & Astrophysics, około połowa badanych przez nich galaktyk ultrarozproszonych wykazywała wzorce ruchu stojące w sprzeczności z wcześniejszymi przewidywaniami. Celem obserwacji były struktury znajdujące się w gromadzie w Hydrze oddalonej o około 160 milionów lat świetlnych od Ziemi.
Do analizy zachodzących tam zjawisk członkowie zespołu badawczego wykorzystali narzędzia znajdujące się na wyposażeniu Bardzo Dużego Teleskopu. Z ich udziałem byli w stanie śledzić ruch gwiazd w 30 ultrarozproszonych galaktykach. Efekty były świetne, ponieważ z jednej strony astronomowie uzyskali informacje na temat poruszania się gwiazd, a z drugiej wyciągnęli wnioski, których nikt się raczej nie spodziewał przed rozpoczęciem całego przedsięwzięcia.
Ultrarozproszone galaktyki wchodzące w skład gromady w Hydrze mogą być kluczem do rozwikłania zagadki dotyczącej pochodzenia tego typu struktur
Podstawowe pytanie dotyczące tego typu struktur odnosi się do ich genezy. Naukowcy sugerują, że do narodzin ultrarozproszonych galaktyk dochodzi przy udziale oddziaływań grawitacyjnych, które wyciągają pokłady gazu wchodzące w skład większych i masywniejszych galaktyk. Pokłady takiej materii mogą zapewnić składniki umożliwiające tworzenie nowych gwiazd, choć ich liczebność będzie na tyle niska, że nowo utworzona galaktyka będzie stosunkowo ciemna i charakteryzująca się niską gęstością.
Czytaj też: Supermasywna czarna dziura zmierza w kierunku naszej galaktyki. Naukowcy przewidują skutki kolizji
Obserwując galaktykę UDG32 autorzy przytoczonych badań zidentyfikowali oznaki wskazujące na jej potencjalny związek z włóknem NGC3314A. Co więcej, wspomniana struktura, czyli UDG32, zawiera wyższe niż w przypadku pozostałych galaktyk tej gromady stężenia pierwiastków cięższych od wodoru i helu. To szczególnie zastanawiające, jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, iż tworzące tę galaktykę gwiazdy są relatywnie młode, dlatego nie można wyjaśnić obecności cięższych pierwiastków wiekiem całej struktury. To z kolei zwiększa prawdopodobieństwo scenariusza, w którym ultrarozproszone galaktyki mogą być owocami wyrywania włókien gazu z masywniejszych galaktyk.